Nie ma czegoś takiego jak definicja dostępności cyfrowej. Nalepiej opisuje to jednak World Wide Web Consortium (W3C). Według nich dostępność w sieci oznacza, że strony internetowe, narzędzia i technologie są projektowane i rozwijane tak, aby osoby z niepełnosprawnością mogły postrzegać, rozumieć, poruszać się po sieci i wchodzić z nią w interakcję.

Dostępność sieci obejmuje wszystkie niepełnosprawności, które wpływają na dostęp do sieci i nie przeszkadza ale wręcz przynosi korzyści osobom korzystające z telefonów komórkowych, inteligentnych zegarków, inteligentnych telewizorów i innych urządzeń z małymi ekranami, różnymi trybami wprowadzania. Należy też zaznaczyć iż dostępność cyfrowa dotyczy osób starszych ze względu na zmiany percepcji związane z wiekiem, osoby z czasowymi szczególnymi potrzebami, jak na przykład złamania kończyn czy zbyt mały rozmiar zastosowanej czcionki.

Rozwiązania stosowane przy zapewnieniu dostępności cyfrowej powinny też sprawdzać się w sytuacjach codziennych, które ograniczają nasze postrzeganie w związku z jasnym oświetleniem czy miejscem, gdzie nie możemy uruchamiać dźwięków. Ważnym elementem dostępności cyfrowej jest to, by osoby korzystające z wolnego łącza internetowego lub o ograniczonej lub drogiej przepustowości, mogły również zapoznać się z informacją lub skorzystać z usług.

Cała dostępność cyfrowa opiera się w zasadzie na WCAG czyli Web Content Accessibility Guidelines, wytycznych dotyczących dostępności treści internetowych. Aktualnie, obowiązuje wersja WCAG 2.1, na którą składają się obowiązki, zalecenia i informacje jak tworzyć strony internetowe i aplikacje aby udostępnić je osobom z niepełnosprawnościami np. wzroku, słuchu, ruchu, ale też z niepełnosprawnością intelektualną czy zaburzeniami poznawczymi.